mei2
In het aprilnummer van het Amerikaanse Journal of Personality and Social Psychology is te lezen dat ‘nederigheid’ -jezelf zien zoals je bent, zonder je ego te hoeven opblazen- ons tegen angst voor de dood beschermt. Mensen die zichzelf op een reële manier relativeren blijken minder bang voor hun eigen sterfelijkheid te zijn dan degenen die zichzelf en hun eigen cultuur ophemelen. Denken dat je geweldig bent en overal recht op hebt, voedt volgens de onderzoekers existentiële angsten.
Onlangs hoorde ik de Dalai Lama vertellen over een soortgelijk onderzoek: er zou verband zijn tussen het aantal keren dat een mens ‘ik’ zegt en de kans op een hartaanval. Kun je nagaan hoe gevaarlijk die social media dan wel moeten zijn. Daar wil ons‘ik’ op alle mogelijke manieren uitzonderlijk zijn.
Maar kennelijk worden we dus angstig als we onszelf uitnemender achten dan anderen. meer
april26
‘Hoeveel je waard bent’, wordt er ineens heel vaak gevraagd. Zowel op tv als door mijn bank. En dan hebben we het even niet over deugdzame eigenschappen als moed en vertrouwen, als ik het goed begrijp. Op de site van het SBS6-programma ‘Hoeveel ben je waard?’ staat: ‘In tijden van crisis kan het tenslotte geen kwaad om te weten hoe je er financieel voor staat. Hoeveel denk JIJ dat je waard bent?’ Nouhou, heb je even? Het gemiddelde gevoel van eigenwaarde ligt in dit land ver onder de zeespiegel. En we doen er blijkbaar alles aan om dat zo te houden. Anders zouden we elkaar natuurlijk niet zo de maat nemen. Nu doen we dat nog met camera en straatinterview. Maar nog even en dan dragen we allemaal een Google-bril, waardoor we in een oogopslag kunnen zien welk prijskaartje er aan onze voorbijgangers hangt. Lekker vooruitzicht. meer
april22
Als je ergens energie uit zou kunnen winnen, is het wel uit de zorgen die je je kunt maken. Neem bijvoorbeeld het gemak en de snelheid waarmee het wereldleed tegenwoordig tot ons komt. Binnen de kortste keren zitten we barstensvol nutteloze informatie. Zorgen ontstaan omdat we niets met al dat leed kunnen. Zo lees ik nu over de lekkende kerncentrale van Fukushima. Japan gaat 360 miljoen euro vrijmaken voor onder andere een ondergrondse muur van bevroren aarde rond de reactoren. Dat krijgen we ervan als we met kernenergie spelen en de aarde verkrachten.
Overigens geloof ik echt dat we energie uit onszelf kunnen winnen. De kracht die er in zorgen en negatieve emoties huist, is kostelijke brandstof waarmee we een hoop heilzame daden zouden kunnen verrichten. Energie is van zichzelf neutraal, maar moet wel stromen, anders komt die kracht in opstand. meer
april12
Column voor het tijdschrift Het Vermoeden, over zomer en verleden:
‘Zomer en verleden’. Wonderlijk weemoedig makend combinatietje van woorden.
Het woordgroepje ‘hitte en eenzaamheid’ heeft zich al lang geleden in mij genesteld.
Hoe dat komt is niet meer met veel zekerheid te zeggen. Als ik iets geleerd heb tijdens het klimmen der jaren is het wel dat we lijden aan verdichting, verzinsels, het romantischer of dramatischer maken van onze geschiedenis.
Maar een ding weet ik nog wel heel feitelijk: op de middelbare school die buitengewoon vrijgemaakt-gereformeerd was, liep een zeer uitheemse leraar Frans rond. Hij was mooi, modebewust, maar zich schijnbaar onbewust van heersende mores en sores. Vooral dat laatste maakte veel indruk op mij. meer
april2
‘Hoe meer wetten, hoe ongehoorzamer het volk’. Deze uitspraak had ik graag zelf bedacht, maar waart al sinds de derde eeuw voor Christus rond. Opgetekend in de Tao Te Ching (Boek van Weg en Deugd), een verzameling van 81 Chinese teksten.
Geen idee hoe het met u zit, maar vroeger was ik er het vleesgeworden voorbeeld van. Hoe meer verboden, hoe joliger mijn jonge hart tekeer ging. ‘Je had moeten lopen, dametje. Je licht doet het niet.’ Verkleumde politiejongens in de herfstavond. Dan kon je het natuurlijk niet laten: ‘Dat heb ik al geprobeerd. Maar toen deed ‘ie het ook niet.’ Mijn broers hebben mij vroeger een buitengewoon goede training politieplagen gegeven. Resultaat: altijd prijs. Hoe snediger je opmerking, hoe hoger de boete. Ook oom agent beschikt tenslotte over een ego dat gebutst kan worden. Vragen om moeilijkheden, het is verslavend.‘Mijn licht doet het niet? Goed dat u het zegt! Ik had wel een bekeuring kunnen krijgen!’ En dan verheugd door fietsen. Een mens moet ergens z’n vreugde bijeen sprokkelen, nietwaar? meer
