Jezus
Vrede zij met U
zó kwam hij binnen
een diepe betekenis
een simpele taal
Vrede zij met U
dat zijn van die zinnen
die klinken heel anders dan:
dag allemaal
Toon Hermans
(uit: Fluiten naar de overkant)
Vrede zij met U
zó kwam hij binnen
een diepe betekenis
een simpele taal
Vrede zij met U
dat zijn van die zinnen
die klinken heel anders dan:
dag allemaal
Toon Hermans
(uit: Fluiten naar de overkant)
Komt allen tezamen. Die oeroude oproep is in dit tijdperk van virtuele nepontmoetingen nog nooit zo urgent geweest. Beatrix legde dat een paar geleden al uit in haar kersttoespraak, toen ze ons liet zien wat we dreigen te verliezen nu we ons via social media kunnen uiten zonder te voorschijn te komen, zonder zelf gezien te worden: ‘Je spreekt elkaar zonder gesprek, je kijkt naar elkaar zonder de ander te zien. Zonder enig ‘wij-gevoel’
wordt ons bestaan leeg. Grofweg emoties uiten is makkelijk geworden. Op spreken zonder respect wordt niemand meer afgerekend.’
Het kwam haar te staan op een vloedgolf van kritiek van mensen die juist de loftrompet staken over die fantastische communicatiemiddelen van vandaag.
In de 19e eeuw was er in Denemarken een filosoof en theoloog die zijn medemens prikkelde met uitlatingen die tegen de stroom van de tijd ingingen: Soren Kierkegaard. In 1851 schreef hij in zijn dagboek:
‘Onophoudelijk gaat dat maar door met de perfectionering van de communicatiemiddelen, zodat de verspreiding van geleuter een steeds grotere omvang kan krijgen. En niemand schijnt er aan te denken dat het veel harder nodig is nu eens machines tegen dit soort luchtverontreiniging uit te vinden, om al dat geklets, waaraan hele staten ten onder gaan, eens te bestrijden.’
En toen bestond er alleen nog maar de drukpers! meer
Is het tijd voor een nieuwe zorgverzekering? Dan is het verstandig om, voor je jezelf in deze crisistijd onderverzekert, na te denken over die broodnodige behandelingen die je te lang hebt uitgesteld.
Denk aan alles wat je op je lever hebt en wat zwaar op je maag ligt. Alles wat je met moeite kunt slikken, wat je naar lucht doet happen en naar ademruimte laat verlangen. Dat wat je lauw door de darmen rijdt. Proef je nieren en bedenk wat je hersens doet kraken, ja zelfs laat breken. meer
Op deze eerste adventzondag gaat er ergens een deur open. Een spleetje licht valt plots op nieuw en wenkend perspectief. Dat komt door twee feiten die de afgelopen week langs zeilden. Ten eerste blijken zelfs de beste interviewers niet veilig te zijn, getuige het besluit om een getalenteerde coryfee van Radio 1 te halen.
Verder mocht ik deze week vast stellen dat steeds meer mensen naar de plastisch chirurg gaan.
Dusse….zou ik van mijn eventuele toekomstige televisie- en radio-echec niet een lucratieve doorstart kunnen maken? Want dat plastische ingrijpen kan toch niet zo moeilijk zijn, zou je denken.
Hele volksstammen heb ik tijdens mijn interviewloopbaantje al aan mijn behandeltafel gehad. meer
Mijn collega had al gewaarschuwd. De Vermoedengast en ik zouden iets van elkaar weg hebben. Overal kaarsen en boeken bij haar thuis. En een manier van doen. Of zoiets. Van redeneren. Nu ze tegenover me zit, schat ik in dat er ook fysieke overeenkomsten zijn. Bovendien delen we dezelfde smaak, want ze vindt mijn jurk zo leuk. Ik verkneukel me bij het voornemen haar straks, na de opname die jurk te geven. Oprollen en in haar tas duwen. Zo’n soort kleedje is het. Makkelijk voor op reis. Kreukt niet. Ja, want ze reist veel. Ze is namelijk wereldberoemd. Haar dierbare tekst is van Ida Gerhardt. Het liefst voorgelezen door Henk van Ulsen. Het eindigt zo: meer