Mijn beide ouders doen dikwijls dusdanige uitspraken, dat een noodzakelijk opschrijfboekje in mijn damestasje is beland.
Vanmorgen opgetekend uit de mond van Moeder Zwaan: ‘God had nadat Hij die rib uit Adam haalde, de man linea recta moeten afvoeren.’
Ik ben nog niet uitgesnikt, of ik hoor Vader Pedro iets aan de buurman vragen:
‘Eioeaoea?’
Die oerkreet schijnt niets met paaseitjes van doen te hebben, want blijkt gewoon Kampens voor: ‘Heb je je AOW al?’ meer
Lopen. Het is niet anders. Ik moet wel. Met of zonder diepzinnigheden over je huis verlaten, de woestijn in, weg van de zekerheden van gisteren die tot gevang geworden zijn en ga zo maar door. Ja, door ga ik wel. Eerst door het stadshart. Vandaag oogt de stad alsof de helft van de inwoners –of zijn het bezoekers?- zwaar psychiatrisch gestoord is. Er wordt niet alleen grof nageschreeuwd, ook voor mijn neus braken idioten de meest walgelijke dingen uit. Bij nummer vijf die in mijn gezicht schreeuwt: ‘Daar heb je haar weer met haar slaapkamerogen’ moet ik alles op alles zetten om hem geen hijs voor z’n giechel te geven. meer
Er wacht deze week zowel een Johannes- als een Judaspassie. En ook Compassie, het boek van Karen Armstrong. En dan hebben we ook nog te maken met overvloedige lentepassie. PPffffassie, ik heb er op alle manieren weet en last van en voel me het schaapske dat wegloopt en talmend wacht op haar hoedende herder. Klinkt schaapskooichristelijk. Dat dan weer wel.
Passie. Passioneel. Johannespassion. Judaspassion. Maar op boeddhales is compassie momenteel ook alles wat de lenteklok slaat. Geheimzinnig onderricht. Moeilijk ook. Maar als je in die les af en toe een licht op gaat, word je soms onverhoeds overvrouwd door oneindige zachtheid. meer
Geen enkele trein wil Amsterdam verlaten. Ik lijk hier wel de enige die daar ter plekke achter komt. Het station is uitgestorven. Misschien zijn ze met z’n allen ergens heen. Op een doodstil perron glimt de tekst: ‘Let op omroep.’ Heel gek. Ook al wordt daarmee geen trein beloofd, zo’n bericht geeft toch een steuntje in de rug. Dat er tenminste eindelijk wel eens een keer op de omroep wordt gelet. Iemand moet het doen. Toch? meer
Jippie, het is vandaag koeiendanspremieredag! De meisjes mogen naar buiten!
Heerlijk als een nationaal product zo swingend en blij de wei in dartelt.
Verder moeten we ons geloof ik een beetje schamen voor onze andere producten, als ik goed naar de 25 Nachtzoeners luister die ik mag bevragen. meer