Het Kerstvermoeden met Herman Wijffels

Voetwassing Adelheid Roosen

De kuierlatten

‘Vrijheid is dat niemand van je houdt’, zo sprak mijn grote liefde vaak. Het was zijn steevaste antwoord op mijn onblusbare verlangen naar kaderloosheid. Deze mantra van hem schrok mij niet af. Het leek me niet bijzonder onleefbaar als niemand nog langer van me wenste te houden. Dan was dat maar gebeurd. De voorwaardelijkheid en de dreigementen waren veel onverdraaglijker.
Romantiek klonk in de wereld zo: ‘Als ik een rotbui heb, moet jij je ook zo voelen.’ ‘Als jij je huwelijkse plichten niet nakomt, mag ik van je scheiden.’
Toen ik een kind was, voelde ik me een verloren vreemdeling te midden van regels en afspraken die door anderen waren bedacht en uitgedeeld, op een moment dat ik waarschijnlijk ziek was: kinderen waren gemaakt om te ravotten, meisjes bedoeld om te handwerken en je mocht niet zo goed verstaan wat de onderwijzers achter hun hand over anderen te melden hadden.
Inmiddels klinkt dat kinderleed vertederend koddig, maar eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat mijn volwassen snappertje er niet veel op vooruit gegaan is. meer

Voetwassing Laura Maaskant

Schorriemorrie

De bel gaat. Mijn buurvrouwtje. Ze is zes. Net als vorig jaar wil ze graag voor Jezus komen zorgen. Ze reikhalst naar de heilige nacht, want op school heeft ze gehoord over de vlucht voor Herodus. Het goddelijk kind is tijdens de donkere dagen kennelijk in levensgevaar. Hij moet beschermd en gekoesterd worden. Door haar. Daarom wil ze alvast een piepklein asielzoekerskribje inrichten. Daar kan ‘ie op z’n gemakje geboren worden. Kerst is het feest van ruimte maken voor het goddelijk kind. In ons. Bij mij. Ik bof maar met haar.
Misschien kan ik haar onder het genot van onze beker warme chocola het verhaal van de 17e eeuwse mysticus Angelus Silesius vertellen. Deze Silesius hield de mensen voor dat als Christus duizend keer in Bethlehem geboren is, maar niet in ons eigen hart, het zinloos is kerstfeest te vieren. meer