september12
‘God is een toevlucht voor de zijnen’, bidt Obama op 9/11. Psalm 46.
Voor de zwijnen, lispelden wij als kinderen.
Bidt Obama hier ook voor de daders, net zoals dominee Rob Visser voor aanslagpleger Karst van onze Koninginnedag 2009 een kaars wilde branden?
Ik weet het niet.
Over deze kwestie zit ik te mijmeren in een snelle internationale trein die me van Utrecht naar Amsterdam zoeft. Het interieur van deze coupe lijkt sprekend op dat van een vliegtuig. Er ligt vloerbedekking zodat de akoestiek aangenaam is. Achter mijn hoofd is een kussentje aangebracht, dat werkelijk een verschil tussen trein en luxevervoer weet te maken. meer
september9
Ha, een kakelvers seizoen ligt voor ons. En het Vermoeden bestaat 10 jaar. In deze turbulente tijden is dat een jubileumpje waard. Voor de feestelijke gelegenheid krijgt ook dit programma misschien wel een eenmalige glossy. Is een beetje mode. Mijn collega Martje verzamelt alvast wat gezellige mails en brieven voor de knotsgekke ingezondenbrievenpagina in die eenmalige glossy. Stikkend van de lach propt ze de zoveelste in haar verzamel-la, maar dit keer is ze me net niet te snel af. Ik lees in volstrekt willekeurige volgorde.
Dat het Vermoeden een heel mooi programma is, alleen jammer van de veel te gulzige grote mond van de interviewster. meer
september3
‘There are two means of refuge from the miseries of life. Music and cats’,
zo sprak Albert Schweitzer.
Daar kun je het ‘t grootste gedeelte van het jaar mee eens zijn. Levensbutsen zijn alleen te helen met die twee onontbeerlijke pleisters: muziek en katten.
Maar er zijn soms van die dagen dat er een nog veel mooier, troostender toevluchtsoord opdoemt. Daar zijn er om precies te zijn vier van. meer
augustus31
Komend weekend schijnen we getrakteerd te worden op een piepklein nazomertje.
Dat lijkt me de wake-upcall van het jaar.
Als ik die in de wind sla vanwege deadlines en wat niet al, dan ben ik reuze af. Herkansing verkeken.
De natuur in. Er zit niets anders op.
Grote inspirator is het Natuurdagboek van Nescio.
De man heeft van 1946 tot en met 1955 minutieus genoteerd waar hij dagelijks in de natuur uithing.
Met welk vervoermiddel hij zich verplaatste, welk uitzicht hij had, wat het weer deed en waar hij zijn sigaar opstak. Momenteel is Nescio mijn meest zinnige leermeester.
Volgens mij mag je namelijk steeds wisselen van waardevolle wegwijzers. meer
