augustus13
De priester woont op 1-hoog hartje Amsterdam. Bij de bel geloof je het niet, maar als je z’n trap bent opgestommeld, valt niet meer te ontkennen dat hij in het bezit is van een huurpaleis van marmer waarin zich 15.000 boeken bevinden.
Hij woont dus in een bibliotheek.
Alleen bij het raam bevindt zich een piepklein tafeltje waaraan twee stoelen staan. Twee glazen en een schaal met roodblote aardbeien glimlachen me toe.
De priester zegt dat we op elkaar lijken. Ik weet nog van niks. En hij beweert natuurlijk ook maar wat, want we kennen elkaar nauwelijks.
Toch licht hij het graag toe. Wij beiden zijn zinnelijk, voor het oog van de wereld gretig, en toch verlangt ons hart zo zacht naar God.
Ja, als je zo gaat beginnen, dan moet je het zelf maar weten.
Als jij zo zinnelijk bent, hoe hou je dat celibaat dan vol?, vraag ik hem brutalerig. meer
augustus10
Vanavond mag ik een katholiek priester spreken. En ik ben al dagen over kloostertijden aan het mijmeren.
Dat zodra de kloostergong luidt, je stopt met waar je mee bezig bent en overgaat op je volgende taakje.
Vele monastieken zeggen dat dit geen gevangenschap, maar juist vrijheid brengt.
Tijdens deze dagen, in de aanloop naar een druk werkseizoen, probeer ik dat ritme een beetje uit.
In de hoop dat het ook in barre tijden vol te houden is.
Net als Benedictus ervaren dat tijd kostbaar maar niet schaars is.
En er dus ook volop gelegenheid en ruimte zal blijven voor stille tijd, gebed en studie.
Geen idee hoe de priester erover denkt.
Maar eerst nog even een uurtje Losse Flodderen: Gewoon voor de lol, in dat mooie boek van John Welwood over de liefde lezen. Over hoeveel moed het vergt om echte nabijheid toe te laten.
De stokoude schildpadden van Artis hebben dat vandaag al gedemonstreerd.
meer
augustus7
Het is weer tijd. Net als vorig jaar moet er toch weer gepelgrimeerd worden.
Op dood gemak. Niet te ver, niet te schielijk.
Van Benedictus heb ik net gelezen dat het mogelijk is in het heden te zijn.
Die hier-en-nu-mode is dus helemaal niet zo exotisch en werd al op eigen oude bodem gevoeld en gevierd.
Voor Benedictus was tijd kostbaar, maar niet schaars. Eeuwigheid kunnen we ervaren in de volheid van de tijd. Door bijvoorbeeld genietend te lezen. Of te slenteren. Te verwijlen. Augustinus sprak van ‘het nu dat niet voorbijgaat.’ meer
juli31
Net na het drama is in 48 uur dit Kyrie voor Noorwegen geschreven en uitgevoerd in de Sint Jan in Den Bosch.
Met als motivatie om de slachtoffers en nabestaanden het gevoel te geven dat ze niet alleen zijn.
Aartsbisschop Desmond Tutu schreef daarop deze brief: meer
