‘Dat een wraakactie voor zoveel vreugde zorgt, is een volstrekt menselijke reactie,’ vindt een psychologische deskundige tijdens het nieuws over de moord op Osama.
‘Bij dieren gaat dat anders’, zegt een dierenkenner in hetzelfde zesuurjournaal.
Dieren kennen heel even ruzie en dan is het weer goed. meer
In 1985 mocht ze de paus niet toespreken. Nu zal ze hem postuum voor zijn.
Terwijl Paus Johannes Paulus II aanstaande zondag om 11 uur zalig wordt verklaard, laat de onvergetelijke kerkmoeder Catharina Halkes, die op 21 april jongstleden op 90-jarige leeftijd is overleden, al van zich horen in Het Vermoeden om 9.05 uur: meer
Opstaan doe je elke dag. Ook uit je aannames en gewoonten.
Op het jaarlijks terugkerende concert dat traditiegetrouw op Tweede Paasdag plaatsvindt en helemaal in het teken staat van de Wereldvredesvlam, ontstaat dit keer een grappig maar bewerkelijk misverstand. Tot nu toe bleek het vanzelfsprekend dat als de uitgenodigde muziekgroep een toetsenist bij zich had, deze zelf zijn klavier zou meenemen. Meestal losjes onder de linkerarm, want elektronisch. De concertkerkzaal zelf beschikt niet over een vleugel.
De wakkere organisator, die voor geen gat te vangen is, had zelf al bedacht dat als de nood eens aan de man zou komen, er nog een schattig keyboardje op de kerkzolder staat, maar dit keer gaat dat mis. meer
Deze Goede Vrijdag bevatte een wonderlijke reis. Letterlijk met de trein door het land. En figuurlijk door de biografie van jaren en jaren.
Mijn moeder, mijn vader, mijn jarige stiefkind, zijn vader, zijn vrienden, flarden herinneringen, herkenning, geur, gelach.
Mijn moeder die ineens helemaal niet alleen maar op haar geheimzinnige, enigszins ongrijpbare moeder lijkt.
Maar ook juist op haar betrouwbare, fiere vader. Omdat ik beter kijk. Omdat ik beter durf te kijken. meer
Gisteren asperges en vandaag tuinbonen. Noem dat maar vasten. In een vorig leven ben ik vast boerin of kok geweest of een combinatie van beiden. Ik schil en dop rustig pannen vol, ook als er niemand mee eet. Met de hand, zo slowfoodachtig mogelijk. Dat laatste heeft misschien nog iets weg van inkeren. Maar het gulzige ontvangen van de verse vruchten van moeder aarde, zo puur en alleen voor mezelf, het lijkt vast nergens op in deze betekenisvolle vastentijd.
Ook bereikt mij het verzoek of ik in de jury wil van de wedstrijd ‘Wees als kerk minder bescheiden’.
En dat allemaal in die stille, goede week…Pff. meer