‘Het zal in alle vroegte zijn als toen.
De steen is weggerold. Ik ben uit de grot opgestaan.
Mijn ogen kunnen het licht verdragen. Ik loop en struikel niet.’
Geroerd zijn we door de woorden van Oosterhuis die op zulke mooie muziek zijn gezet. Op deze Palmzondag verwachten we reikhalzend nieuw leven. Oude diepgewortelde gewoonten kunnen misschien wel losgelaten worden. De dan vrijgekomen geestkracht kan dan op een nieuwe manier worden gebruikt. meer
‘Heb je soms behoefte aan een man die je jarretelbandjes doorbijt?’
Soms wel.
‘Idioot, wat is dat voor een vraag. Heb je iemand op het oog dan?’
Ja, die heeft hij.
‘Vind je dat normaal of zo? Iemand die van te voren een draaiboek heeft met afvinkpunten?’
Noem dat maar afvinkpunten. Hij grijnst maar geeft geen krimp. De pestkop. meer
Beetje druk zo ineens. Computer al tijden stuk. Niet te geloven hoe onthand we daar tegenwoordig van zijn geworden. Deemoed is op z’n plaats. Komt goed uit, want dat is een woord dat precies past in het woordenboek van voormalig minister van landbouw, Cees Veerman. Deemoed, ootmoed en verwondering. Opgevoed als boer, is hij ook priester en zaaier geworden. De eerste van een reeks van 4 Vermoedenopnamen.
Voor de opnamen zoek ik een gelegenheid de rijpe concertvriend weer eens te treffen. Tegenwoordig noemen wij ons tweetal ook een sangha, een geloofsgemeenschapje. Daar moet toch ook tijd voor zijn? Maar hij smst in al zijn wijsheid: meer
Mijn oerkatholieke gids maakt het me gemakkelijk om deel te nemen aan de hoogmis. Want hij haalt Reve aan, die in alle eerbied over Jezus sprak als over die zenuwlijer die wel weer aan het vissen zal zijn. Ook vertelt mijn gids over een relikwie, die heilige schedel die hij niet mocht kussen omdat het geen donderdag was. Want dat stond op het bordje ernaast. Kussen alleen op donderdag. Vind ik als protestant al heel wat, kussen op donderdag. meer
